Grad Loznica

Početna / Turistički Vodič / Grad Loznica

Loznica

Loznica, istoimeni grad i opština koja se nalazi na zapadnom delu Srbije u Mačvanskom okrugu. Sa dubokom istorijom i uticajem, grad Loznica je jedno od najvažnijih kulturnih i istorijskih centara Srbije. Udaljeno 5km od granice sa Republikom Srpskom, ovaj grad krasi prirodne lepote i atrakcije kao što su reka Drina, planina Gučevo, Banja Koviljača, Tršić, Manastir Tronoša i još mnogo toga. Sa poznatim Srpskim istorijskim velikanima, kao što su Vuk Karadžić, Anta Bogićević, Jovan Cvijić, Mića Popović, grad Loznica je jedno od najposećenijih turističkih destinacija Srbije.

Istorija grada Loznice

O naseljenosti ovog kraja, još od praistorije, svedoče mnogi arheološki nalazi. Od oko 900. do 300. godine stare ere, ovu oblast naseljavali su Iliri. Najstarije naselje Ad Drinum potiče iz rimskog doba.

Naselje na mestu današnje Loznice prvi put se pominje u povelji kralja Milutina s početka 14. veka, a kao palanka već 1717. godine. Ime je verovatno došlo od reči lozica zbog velikog broja vinograda.

U vreme Prvog srpskog ustanka u Loznici je bio vojvoda Anta Bogićević koji je vodio Boj na Loznici, što je opevao Filip Višnjić. Ovde je bila Opsada Loznice (1813). Kao grad naselje Loznica formiralo se 1834. godine, godinu dana posle pripajanja Kneževini Srbiji. Pored muške osnovne škole koja s prekidima radi od 1795. godine, 1858. godine dobija i žensku, a nepotpunu Gimnaziju 1871. godine. Već 1888. godine Loznica ima novčani zavod, štedionicu, sud, bolnicu.

Tokom Prvog svetskog rata, od 16. do 20. avgusta 1914. nadomak Loznice je vođena Cerska bitka, u kojoj je srpska vojska porazila austrougarsku. Druga bitka u ovom kraju u Prvom svetskom ratu kraju bila bitka na Mačkovom kamenu, od 18. do 23. septembra 1914. Kolubarska bitka, treća bitka u ovom kraju je započela austrougarskom ofanzivom 6. oktobra 1914. opštim napadom na Drugu armiju koja je držala položaje u donjem Jadru i Mačvi. U bitkama na Gučevu i Drini posle velikih gubitaka srpska vojska se povukla na Kolubaru. Loznica je oslobođena 2. novembra 1918. godine.

Stvaranjem Kraljevina SHS iz osnova se promenio položaj Jadra. Od pograničnog kraja postao je srez duboko u unutrašnjosti nove države. Miran život stanovnika Loznice prekinuo je Drugi svetski rat. Četnici su oslobodili Loznicu 31. avgusta 1941. Okupator je ponovo zauzeo Loznicu, a oktobra 1941. u Dragincu su u znak odmazde streljali 2.960 ljudi, žena i dece. Loznica je oslobođena 23. septembra 1944. godine. Posle oslobođenja 1944. godine Loznica je imala oko 3.000 stanovnika. Prema poslednjem popisu iz 1991. godine u lozničkoj opštini je u 54 naseljena mesta živelo 87.658 stanovnika. Sam grad te godine imao je 18.826 stanovnika, a sa prigradskim naseljima Klupcima, Krajišnicima i Lozničkim Poljem nepune 34.000. Loznica je za vreme proteklih ratova na prostoru bivše Jugoslavije bila tranzitna stanica i utočište izbeglim i unesrećenim ljudima. Negde oko 70.000 ljudi je prošlo kroz ovaj grad, veliki broj njih je dobio pomoć i zbrinut. I danas oko 15.000 izbeglih i raseljenih lica živi na području opštine Loznica.